Człowiek się uczy naście lat, studiuje, czyta, robi resercz za reserczem, czyta, tłumaczy, studiuje, analizuje, czyta… A trzeba było iść pracować do PANu. Cóż to za wspaniała fucha musi być. Siedzisz i tworzysz bzdurki. Czemu?

Komitet wzajemnego wsparcia Małej Buddy (B) i Tootthie (T). Dla niewtajemniczonych: obie panie piszą gorączkowo od kilku dni dość ważne prace (z gatunku tych najważniejszych ever ever), walcząc usilnie ze zmęczeniem, brakiem snu i uciekającą weną. Budda pisze o historii, Toot o biologii, obie użerają się z milionami tekstów źródłowych i deadline’ami, lecąc na oparach dobrej woli i sił. W kupie cieplej, więc hajda, piszemy razem, wsparcie całodobowe.